O Alessandro Della Seta (1879-1944, διευθυντής της Σχολής την περίοδο 1919-1939), απομακρύνθηκε από τη θέση του και κατέφυγε στο Casteggio της Παβίας με ψευδή ταυτότητα.
O Giorgio Levi Della Vida (1886-1967, σπουδαστής της Σχολής το 1912), ένας από τους δώδεκα καθηγητές που το 1931 δεν ορκίστηκαν πίστη στο φασιστικό καθεστώς, κατέφυγε το 1939 στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο της Pennsylvania.
O Teodoro Levi (1898-1991, σπουδαστής της Σχολής το 1921-22 και το 1923-26, διευθυντής την περίοδο 1947-1977), κατέφυγε το 1938 στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Princeton.
O Mario Segre (1904-1944), σπουδαστής της Σχολής το 1930), το 1943 είχε καταφύγει στο Σουηδικό Ινστιτούτο Κλασικών Σπουδών της Ρώμης. Σκοτώθηκε στο Άουσβιτς μαζί με τη σύζυγο και το γιο του.
H Fanny Finzi Bonajuto (1907-2003, σπουδάστρια της Σχολής το 1932), για την οποία δεν έχουμε πληροφορίες μέχρι το 1944-45, όταν εργάζεται στην Subcommission for Monuments, Fine Arts and Archives της Allied Commission in Italy. Από το 1946 μέχρι το 1955 είναι βοηθός του John Ward Perkins στην British School της Ρώμης. Από το 1956 μέχρι το 1975 είναι ερευνήτρια στο Dumbarton Oaks.
Elena Zevi Fiorentini (1911-1991, σπουδάστρια το 1936) για την οποία δεν έχουμε πληροφορίες μέχρι το 1945. Τα επόμενα χρόνια εργάζεται ως φιλόλογος σε Λύκεια.